Dag 19 - Ultimate chillen @ Ubud part 2
Blijf op de hoogte en volg Phoebe
23 Juli 2016 | Indonesië, Ubud
Planning: Ubud (23/7)
De verslagen worden steeds korter en deze al helemaal.. Maar dat komt omdat we bij het laatste deel van onze vakantie aangekomen zijn en dat is: relaxen. We doen eigenlijk vrij weinig op een dag en wat we doen is niet eigenlijk ook met een paar woorden gezegd haha! Ik heb een beetje het gevoel dat ik in de herhaling val, maar....
We hebben vanochtend weer een lekker ontbijtje gekregen, heerlijk in de zon gelegen en gelezen etc rondom "de villa". Rond een uur of 18:00 zijn we Ubud in gegaan om een hapje te eten. Bij een heerlijke saté bar hebben wij voor het eerst saté babi gegeten. Voor degenen die dit niet begrijpen: op Java zijn de meeste inwoners moslim en daarom wordt er daar geen babi (varkensvlees) gegeten. Hier op Bali zijn de meeste inwoners Hindoe en daarom kun je hier wel babi bestellen. De saté was heerlijk mals, we hebben er lekker van genoten.
Na het eten zijn we naar een dansvoorstelling geweest. Dit was heel impressive. De meisjes waren zo sierlijk, met super lenige handjes die hun vingers heel ver om kunnen buigen. Ik vond het knap hoe zij hun dansje konden onthouden, wat voor mij klonk de muziek alsof ze maar wat deden en leek het wel 1,5u lang precies het zelfde te klinken. De dansers hadden allemaal dezelfde bescheiden glimlach op hun gezicht, de hele voorstelling lang. Soms volgende hun ogen de muziek door van links naar rechts te schieten. Het zag er soms een beetje engig uit, alsof ze bezeten waren. Leek een beetje op de trans-danser van laatst. De kleding die ze aan hadden was echt heel mooi. Mooie sarongs en gouden hoofdstukken met allemaal versiersels. Heel erg boeiend om te zien :-).
Na het eten hebben we nog even een kopje koffie bij Starbucks gedronken en daarna naar "huis". Ik stond rustig te douchen, begint Em opeens te gillen. Ik schrik en kijk om me heen. NEE TOCH, HEB IK WEER. Een mega grote spin in de badkamer TERWIJL IK ONDER DE DOUCHE STA. Ik spring huilend van paniek de douche uit en sta bibberend in de andere kamer. Em pakt een handdoek vormen en samen rennen we snel naar pap's kamer. We vertellen over de spin en hij durft eigenlijk ook niet.. Maar hij gaat het toch proberen. Ik blijf op paps kamer en neem alle worst case scenario's al door: met z'n alle in pap zijn kamer slapen, we moeten een ander hotel gaan zoeken... Na twee minuutjes komt Em terug met de boodschap dat de spin kwijt is. KWIJT?! Wat nu?! Ik ga er écht niet slapen als de spin er nog is!!!! Ik ben écht écht heel erg bang voor spinnen.
Gelukkig komt pap vijf minuutjes later terug en zegt hij: dood. Duidelijk!!! Em gaat mee om het zeker te weten en dan is de kust gelukkig weer veilig. Toch durf ik nog even de badkamer niet in en geeft Em me alle spulletjes uit de badkamer aan. Ik hoop dat ik beetje kan slapen, want elke keer dat ik nu m'n ogen dicht doe zie ik meteen de spin weer voor me :-(... Lekkere afsluiter dit...
Liefs!
De verslagen worden steeds korter en deze al helemaal.. Maar dat komt omdat we bij het laatste deel van onze vakantie aangekomen zijn en dat is: relaxen. We doen eigenlijk vrij weinig op een dag en wat we doen is niet eigenlijk ook met een paar woorden gezegd haha! Ik heb een beetje het gevoel dat ik in de herhaling val, maar....
We hebben vanochtend weer een lekker ontbijtje gekregen, heerlijk in de zon gelegen en gelezen etc rondom "de villa". Rond een uur of 18:00 zijn we Ubud in gegaan om een hapje te eten. Bij een heerlijke saté bar hebben wij voor het eerst saté babi gegeten. Voor degenen die dit niet begrijpen: op Java zijn de meeste inwoners moslim en daarom wordt er daar geen babi (varkensvlees) gegeten. Hier op Bali zijn de meeste inwoners Hindoe en daarom kun je hier wel babi bestellen. De saté was heerlijk mals, we hebben er lekker van genoten.
Na het eten zijn we naar een dansvoorstelling geweest. Dit was heel impressive. De meisjes waren zo sierlijk, met super lenige handjes die hun vingers heel ver om kunnen buigen. Ik vond het knap hoe zij hun dansje konden onthouden, wat voor mij klonk de muziek alsof ze maar wat deden en leek het wel 1,5u lang precies het zelfde te klinken. De dansers hadden allemaal dezelfde bescheiden glimlach op hun gezicht, de hele voorstelling lang. Soms volgende hun ogen de muziek door van links naar rechts te schieten. Het zag er soms een beetje engig uit, alsof ze bezeten waren. Leek een beetje op de trans-danser van laatst. De kleding die ze aan hadden was echt heel mooi. Mooie sarongs en gouden hoofdstukken met allemaal versiersels. Heel erg boeiend om te zien :-).
Na het eten hebben we nog even een kopje koffie bij Starbucks gedronken en daarna naar "huis". Ik stond rustig te douchen, begint Em opeens te gillen. Ik schrik en kijk om me heen. NEE TOCH, HEB IK WEER. Een mega grote spin in de badkamer TERWIJL IK ONDER DE DOUCHE STA. Ik spring huilend van paniek de douche uit en sta bibberend in de andere kamer. Em pakt een handdoek vormen en samen rennen we snel naar pap's kamer. We vertellen over de spin en hij durft eigenlijk ook niet.. Maar hij gaat het toch proberen. Ik blijf op paps kamer en neem alle worst case scenario's al door: met z'n alle in pap zijn kamer slapen, we moeten een ander hotel gaan zoeken... Na twee minuutjes komt Em terug met de boodschap dat de spin kwijt is. KWIJT?! Wat nu?! Ik ga er écht niet slapen als de spin er nog is!!!! Ik ben écht écht heel erg bang voor spinnen.
Gelukkig komt pap vijf minuutjes later terug en zegt hij: dood. Duidelijk!!! Em gaat mee om het zeker te weten en dan is de kust gelukkig weer veilig. Toch durf ik nog even de badkamer niet in en geeft Em me alle spulletjes uit de badkamer aan. Ik hoop dat ik beetje kan slapen, want elke keer dat ik nu m'n ogen dicht doe zie ik meteen de spin weer voor me :-(... Lekkere afsluiter dit...
Liefs!
-
24 Juli 2016 - 15:57
Opa En Oma "Veen":
Hallo lieverds,
Een levendige beschrijving van het bezoek aan de wasbeurt van Phoebe. Nou, wat betreft spinnen en alles wat kruipt met meer dan acht poten daar vlucht ik voor. Drie weken geleden kroop dr kn onze slaapkamer een grote zwarte spin over het plafond. Nou, Carel kan nog zóveel verhalen ophangen dat het nuttige beesten zijn, ik heb heel snel de electriscbr vliegenmepper gepakt en heb het 'nuttige beest' dood gemaakt. Bij was nog zo brutaal om op mijn kussen neer te ploffen. Met een keukenpapiertje opgepakt en door de wc getrokken. Nu, drie weken geleden kijk ik nóg met argusogen voor het slapen gaan alle hoekjes en spleetjes in bad- en slaapkamer na. Ik wordt al PANISCH als ik er alleen maar aan denk. Misschien heeft René het een beetje van mij geërfd, want Robin is wat dat betreft precies Opa. Die pakt zo met z'n handen het beest op en gooit tussen de planten buiten.
Nou, genoeg over spinnen. Slangen vind ik trouwens ook eng. Ik houd dr maar over op nu, ik zit hier met kippenvel dit verhaaltje te typen.
Wij gaan zo dadelijk naar Sassenheim. Robin en Angélique hebben ons (en ook Jeanine) uitgenodigd te komen bbq-en. Jeanine komt niet, want ze heeft haar Moeder op bezoek. Tot gauw weer. Een dikke kus van Opa en Oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
