Dag 13 - Toerist uithangen part 2 - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Phoebe Oostveen - WaarBenJij.nu Dag 13 - Toerist uithangen part 2 - Reisverslag uit Jogjakarta, Indonesië van Phoebe Oostveen - WaarBenJij.nu

Dag 13 - Toerist uithangen part 2

Blijf op de hoogte en volg Phoebe

17 Juli 2016 | Indonesië, Jogjakarta

Planning: Borobudur/Prambanan (17/7)

De wekker gaat veel te vroeg voor mij. Het lijkt wel alsof we om de beurt plaffonddienst hebben en vannacht was het mijn dienst.. Weer de halve nacht wakker gelegen, terwijl ik wel moe was.. We maken ons klaar voor een drukke dag! Op de planning staat de Borobudur, de Prambanan en de Ratu. Voor degenen die niet weten waar ik het nu in godsnaam over heb: het zijn boeddhistische tempels. Iets was mij ontzettend boeit. Ik roep altijd dat als ik me ergens voor zou moeten bekeren, dat ik voor het boeddhisme zou gaan. Ik geloof heel erg in karma en ik geloof ook in een kern van waarheid in reïncarnatie. Daarnaast de verschillende rituelen, de kleurrijke ceremonies etc vind ik heel bijzonder en interessant. In Thailand heb ik al een paar tempels bekeken en vond dit heel mooi om te zien. Ik heb er dus super zin in :-)!

We voelen ons eventjes de Kardashians als we in een grote, lange, zwarte SUV opgehaald worden voor het hotel. We hebben een vrouwelijke gids en een mannelijke chauffeur. De gids kletst honderduit en soms kunnen we haar maar amper volgen door haar Indonesische accent. Ze vertelt dat zij (60) en de chauffeur (70) allebei al op leeftijd zijn, maar blijven werken omdat zij hun kinderen niet om geld willen vragen.. Daar heb ik veel respect voor. Wat boffen we dan toch dat we pensioen opbouwen in Nederland en tot verkort een verzorgingsstaat zijn geweest. De gids en chauffeur zullen ons de hele dag rondleiden. Al snel merken we dat ze een pittige tante is, want binnen een kwartier heeft ze al drie extra bestemmingen toegevoegd aan de planning ("want dat móet je echt gezien hebben").

Zo starten we met bezoeken van twee extra tempels. Deze zijn wat kleiner en dus kunnen we hiermee straks de Borobudur beter vergelijken. De tempels zijn, in tegenstelling tot die ik gezien heb in Thailand, helemaal kleurloos. Dit komt omdat de tempel gebouwd is van lavastenen. En verklaring daarvoor zou kunnen zijn dat er toen nog geen gekleurde tegeltjes bestonden. De Borobudur is namelijk pas ontdekt in 1814. De bevolking is "vergeten" dat de tempel bestond en er is dus allemaal jungle omheen gegroeid. Je zou maar door de jungle lopen en opeens zo'n mega tempel vinden...

Dat de bevolking de tempel "vergeten" is, geeft alleen maar aan hoe oud de tempel zelf zal zijn. Ik blijf me verbazen hóe de mensen deze mega kunstwerken gebouwd hebben. Hoe deden ze dat toch? We hebben nu luxe machines en apparaten, maar vroeger alleen hun handen. Ik vind het zo bijzonder knap. Iets anders wat ik fascinerend vind, zijn de verhaaltjes die afgebeeld zijn op de tempel. Een plaatje vertelt een heel verhaal, wat betekent dat mensen duizenden jaren geleden een verhaal hebben afgebeeld en dat wij dat nu nog steeds begrijpen. Spreken we toch ergens allemaal dezelfde taal.. :-)

De Borobudur is inderdaad gigantisch, 150 traptreden hoog met elke verdieping die weer voor iets anders staat. Ik zal jullie er niet mee lastig vallen, maar ik vind dat dus super boeiend. Ik heb alle informatie echt opgezogen en vond het jammer dat ik de gids niet altijd even goed kon begrijpen door de verschillende talen. Het was wel ontzettend heet en Em trok het niet helemaal, had moeite met de hitte. Lieve Indonesische mensen (die een half uurtje daarvoor nog met ons op de foto wilden) zagen het en gaven een soort tijgerbalsem voor in haar nek, wat gek genoeg nog echt bleek te werken ook! Maar toen we helemaal boven waren, werd het echt te veel en zijn we terug gegaan. Ik vind het lastig meer over de Borobudur te schrijven, omdat je eigenlijk echt de foto's moet zien. Ik vond het echt een hele mooie en boeiende tempel :-).

Na de Borobudur zijn we langs ene zilverwinkeltje geweest. Leuk om te zien hoe zilver nu precies gemaakt wordt, had ik namelijk geen idee van. Hier ook even wat gedronken en op naar Prambanan. Het was 1,5u rijden, dus onderweg zijn we even gestopt voor lunch. Een heel schattig restaurantje aan een beekje. Hier hebben we een heerlijk lokaal gegeten.

De Prambanan vond ik persoonlijk nog mooier dan de Borobudur. De Prambanan wordt ook wel de vrouwelijke tempel genoemd en de Borobudur de mannelijke tempel. Ik snap wel waarom, de Prambanan is veel sierlijker en fijner. Het bestaat uit verschillende tempels in verschillende groottes. Het was echt heel impressive om tussen alle grote tempels door te lopen, voelde heel onwerkelijk. Toen we van het terrein af liepen, zagen nog iets heel bijzonders. We hoorde al vanaf een afstandje een soort boeddhistische muziek en voor de grap ging ik er gek op dansen. De gids zei: kijk maar uit, straks raak je nog in trans. En toen we het hoekje om waren zagen we inderdaad een jongen in trans op de muziek bewegen. Nu was dit wel de bedoeling, maar het zag er zo gek uit. Het was fascinerend om te zien. Hij bewoog echt op elk deuntje van de muziek en zijn ogen waren "leeg". Na een gegeven moment kwamen er drie jongens samen in een stieren-pak aangerend en de jongen in trans stormde er letterlijk op af. Hij sprong er boven op en de stier maakte nog een rondje. Er liep veel begeleiding rond. De jongen bleef maar mee bewegen op de muziek, zelfs nu hij op "een stier" zat. Toen haalde ze de jongen van de stier af en legde hem op de grond. Het zag er echt een beetje engig uit, de jongen was er echt niet bij. Een soort dokter haalde hem uit de trans en je zag hem echt super verward een beetje bij komen en om hem heen kijken. Hij werd snel naar achter mee geleid. Ik weet niet zo goed wat ik hier nu van vind.. Aan de ene kant gaaf dat muziek dit met je dan doen, maar aan de andere kant ook zo eng dat iemand gewoon helemaal de weg kwijt is. Het leek wel alsof hij aan de drugs zat.

Tot slot hebben we nog de Ratu tempel bekeken, wat een oud paleis was. Ook dit was super mooi en indrukwekkend om te zien. Er was een heel groot theater voor voorstellingen. Blijf het bizar vinden dat zoooo lang geleden mensen dit gebouwd hebben en hier ook rond gelopen hebben. Kan je je bijna niet voorstellen..

Zo om 18:00 eindelijk terug bij het hotel, iedereen bek af.. Lange dag, veel gedaan. Was het zeker waard! Deze dag heeft veel indruk op ons gemaakt. We hebben lekker alledrie een douche genomen en zijn op de kamer gebleven, niemand had meer puf om ergens te gaan eten. Em en ik hebben in het hotel nog een broodje gehaald. Morgen lekker dagje niks, daar zijn we nu echt wel aan toe..

Liefs!

  • 19 Juli 2016 - 11:47

    Opa En Oma "Veen":

    Wat een enerverende dag voor jullie. Heerlijk dat je zo geïnteresseerd bent van de verhalen die de Hindoetempels je ingeven Phoeb. Op Bali zal je nog méér Hindoe gebruiken ervaren en tegenkomen. Is Pappa intussen opgeknapt van z'n buikklachten? Wat een OEN toch om "telor mata sapi" te gaan eten. Ook Emily moet oppassen met de warmte. Er wordt vaak te licht gedacht over een zonnesteek, maar bescherming tegen de zon (in de vorm van een hoedje of een petje) kan nooit kwaad en daarbij (erg) veel schoon water drinken.
    Via Facebook hebben we al gezien dat jullie inmiddels op Bali zijn aangekomen. Het plaatsje Badung zegt ons niets, maar we hopen dat jullie een goede verblijfplaats hebben gevonden.
    Gisteren zijn Jeanine en Pip hier geweest. Was gezellig en we hebben tot halfelf in de avond buiten gezeten. Omdat ze aan de lijn is, durven we haar niet goed te eten te vragen. Misschien na haar trip naar Canada (Edmonton). Tot het volgende verslag. Liefs van ons beiden.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Phoebe

Actief sinds 09 Juli 2016
Verslag gelezen: 109
Totaal aantal bezoekers 4432

Voorgaande reizen:

09 Juli 2016 - 31 December 2016

Mijn eerste reis

04 Juli 2016 - 29 Juli 2016

Back to the roots

Landen bezocht: